Oogstfeest - Tuin van eten

Het Oogstfeest vond plaats op 11 juni en vormde het voorlopige eindpunt van Tuin van Eten. Tijdens het Oogstfeest kwamen de verschillende mensen, plekken en ideeën waarmee en waarrond het afgelopen anderhalfjaar is samengewerkt bij elkaar. 

De ideeën uit de Grond der Dingen en de cluster Tuin van Eten vormden de vertrekbasis van een collectieve zoektocht. Hoe breng je een idee naar realisatie? Hoe beweeg je van droom naar daad? Het afgelopen anderhalf jaar hebben we voornamelijk gewerkt vanuit de plek en vanuit de mensen. De plek, dat was de omgeving rond het Tivolipark die dienst deed als testlocatie, waar dromen en ideeën konden landen. De mensen, dat waren de buurtbewoners, parkgebruikers, organisaties, verenigingen, jonge kunstenaars en iedereen die betrokken is geraakt bij Tuin van Eten, en die de ideeën van de indieners nieuw leven hebben ingeblazen.

In tegenstelling tot de Grond der Dingen speelde Tuin van Eten zich vooral af ‘achter de coulissen’. Geen podium meer, zoals in het theater of in het museum, maar met de beide voeten op de grond. Cultuur zocht terug zijn weg naar de wijk, de straat, het park. Gaandeweg werd de realisatie van alle ideeën niet langer een doel op zich, maar een middel om nieuwe verbindingen en relaties te leggen. Tussen ideeën, tussen mensen, tussen plekken.

Tuin van Eten was een oefening in bescheidenheid, wat meermaals weerstand opriep, maar tegelijk ook heel leerzaam was. Van plannen om de wereld te verbeteren naar zorg dragen voor de natuur en voor elkaar, van ‘workshops met stakeholders’ naar collectief plannen smeden op een bank in het park, van processchema’s en stappenplannen naar samen organisch voortbewegen, van kunstwerken om op afstand bewonderd te worden naar kunst die dient om te gebruiken, van luid tromgeroffel naar de stilte…

Als we terugblikken op het afgelopen anderhalfjaar hebben we ter plekke eerst en vooral verzameld, in kaart gebracht en kennisgemaakt met wie en wat er allemaal al was en is; zijn er nieuwe, ook onverwachte verbindingen gemaakt; en hebben we de plannen en ideeën die hieruit voortkwamen willen voortstuwen door momenten voor inspiratie en uitwisseling te organiseren. De ideeën zijn zo verder kunnen rijpen. Ze hangen niet langer in de lucht en zitten niet enkel in de hoofden van enkelingen. Ze hebben elk hun eigen plek gevonden. De groep van trekkers en initiatiefnemers is verder uitgebreid en weet elkaar ondertussen beter te vinden. Maar wat echt noodzakelijk zal zijn om deze ideeën de komende jaren te laten verder leven en in praktijk te brengen is dat de krachten gebundeld worden: van Tuin van Eten, de indieners, lokale trekkers, de Mechelaars én van de Stad Mechelen. 

Voor meer informatie, zie het project Tuin van Eten - Mechelen.